Hey!
De reisjes gaan nog even door en deze keer ben ik op werkweek geweest naar Berlijn. Van musea tot winkelen, van monument tot hostel. We hebben het allemaal meegemaakt...
Maandag
Een van de stomste dagen. Mede dankzij het feit dat we vroeg op moesten staan om vervolgens 8 uur te gaan reizen. Rond 4 uur kwamen we aan bij Potsdam. Daar kregen we alvast een lesje geschiedenis en moesten we een 'klein' rondje wandelen.
Rond 18:00 kregen we geld om ergens te gaan eten. Natuurlijk kozen wij voor de pizzeria.
19:00 gingen we weer verder met reizen en na nog eens 2 uur reizen kwamen we dan eindelijk aan in het hostel.
Met ons groepje hadden we de enige 8-persoonskamer geclaimd. Superchill, want die was vet groot! Inclusief grote badkamer. Beter konden we het niet treffen. Nouja, in dit hostel dan. Want verder was het heel skeer.
Dinsdag
Om 6:40 ging alweer de wekker om te douchen, te ontbijten en ons klaar te maken voor een intensieve dag. Het ontbijt was trouwens helemaal niks. Je kon kiezen uit yoghurt met cornflakes of muesli en een pistoletje met chemisch beleg.
We begonnen met een geweldige wandeling door Berlijn. Ik zat in een groepje wat langs sportauto's zou gaan, wat me niet boeit, totdat Miska (roommate) door d'r enkel ging en we niet verder konden lopen (Miska heeft de hele week in een rolstoel gezeten, vet zielig). Uiteindelijk liet de leraar ons gaan en moesten we zelfstandig bij het Deutsches Historisches museum zien te komen.
Die moesten we natuurlijk ook meteen bezoeken. We kregen er meteen een rondleiding van 45 minuten bij. 90% saai en 10% indrukwekkend.
's Middags gingen we met het vak aardrijkskunde naar de wijk Prenzlauerberg waar we een opdracht kregen. We hadden twee uur om dat te maken, maar Rebekka en ik waren binnen een halfuur al klaar. We moesten ons maar zien te vermaken. Helaas was het geen wijk waar veel te doen was. Dus hebben we anderhalfuur een beetje gestruind door Prenzlauerberg.
We gingen met z'n allen eten bij het hostel waar het eten net zo geweldig was als het ontbijt. Prima slaatje, met zo ongeveer vloeibare aardappelpuree en vlees wat niet te kanen was. Maar goed, ik ben blij dat we überhaupt eten hadden.
Natuurlijk moesten we ook de Reichtagskuppel bezoeken. Na een heftige douane-sessie kwamen we aan op de top. Ik had meer verwacht van het uitzicht. Berlijn is nou niet echt een mooie stad ofso. Er wordt nog heel veel gebouwd. Het gebouw zelf was wel echt tof! Vooral in het donker zag het er best cool uit. Dit was zeker het hoogtepunt van de dag, letterlijk en figuurlijk.
Woensdag
Gelukkig mocht de wekker vandaag iets later worden gezet. Om 9:15 moesten we weer klaarstaan om zonder doel de wijk door te slenteren. En wat doe je dan als je toch niks hoeft te doen? Juist, foto's maken!
Op een werkweek kan je natuurlijk niet de hele dag nutteloos blijven dus gingen we naar een techniekmuseum. Alle natuurkunde mensen moesten een opdracht maken en de overgeblevenen (o.a. ik) mochten alsnog nutteloos door het museum lopen en allerlei experimentjes doen.
Het tweede museum van de dag was het Ottobock museum, een bedrijf die protheses maakt. Vond ik persoonlijk heel interessant! Ik vond het heel tof hoe ze hulpmiddelen maken voor 'gehandicapten' die zelfs beter zijn dan een menselijk been.
We mochten zelf een plekje in de wijk opzoeken om te eten en het werd alweer.... PIZZA! Tja, dat krijg je als je tieners geld geeft voor eten. Niet dat ik het erg vond...
Ze hadden het geweldige idee om woensdagavond naar de film te gaan. Alles leuk en aardig, alleen alle films waren in het Duits! Je kon er dus helemaal geen drol van verstaan. Dan maar even een dutje doen.
Donderdag
De leukste dag! Nouja, het begon niet heel erg lekker.
Het ochtendprogramma bestond uit een speurtocht door Berlijn in groepjes van vijf. We moesten in totaal drie bekende plekken opzoeken en vervolgens opdrachten maken bij de desbetreffende plek. We hadden daarvoor twee uur. Ruim de tijd, dachten we. Dus we doken de photobooth in, die we pas hadden uitgevogeld toen we klaar waren.
Toen we klaar waren zochten we de eerste locatie op. Ging een beetje fout. We gingen namelijk kats de verkeerde kant op. Gelukkig waren we niet heel ver verdwaald en kwam het wel weer goed. Uiteindelijk kwamen we bij de locatie aan en het bleek dat we de saaiste locatie van alles hadden gekregen. Het was een voormalig museum wat nu een of ander kantoor was. Daarvoor hebben we zo ons best gedaan. We kwamen ook nog te laat aan bij het afspreekpunt. Lekker bezig!
Na zoveel inspanning hadden we wel wat vrij tijd nodig en hebben we heerlijk geshopt. Daarna nog een kwartiertje BikiniBerlin (winkelcentrum met allemaal onbekende hipsterwinkeltjes) in geweest waar we erachter kwamen dat we nog maar een uur hadden om naar het monument te gaan en bij het afspreekpunt te komen. Met veel lopen zijn we 5 minuutjes bij het Holocaustmonument geweest en kwamen we 20 minuten te laat.
Het was de moeite wel waard om toch nog langs het monument te gaan. Het ziet er misschien uit als een stelletje saaie grijze blokken. Maar als je er doorheen loopt, krijg je een heel opgesloten gevoel, weet je niet waar je vriend is en je weet niet wat er komt als je links of rechts gaat. Een heel mooi symbool voor het Joodse leven toendertijds
Wat wel leuk was aan het afspreekpunt, is dat het een restaurantje was.
Met een vol buikje liepen we naar het theather waar we 'The One Grand Show' zouden bekijken. Het was dus echt een 'show'. Vol knettergekke kostuums en letterlijk adembenemende tricks. Ja, dat was opzich wel leuk.
Het laatste ietwat interessante wat ik nog kan mededelen is dat we de laatste avond tot half 4 hebben 'geweerwolft'. En vrijdag gingen we alweer naar huis!
Het was een week vol met wandelingen, museums, bezichtigingen... Maar vooral gezelligheid!
Rond 18:00 kregen we geld om ergens te gaan eten. Natuurlijk kozen wij voor de pizzeria.
19:00 gingen we weer verder met reizen en na nog eens 2 uur reizen kwamen we dan eindelijk aan in het hostel.
Met ons groepje hadden we de enige 8-persoonskamer geclaimd. Superchill, want die was vet groot! Inclusief grote badkamer. Beter konden we het niet treffen. Nouja, in dit hostel dan. Want verder was het heel skeer.
Dinsdag
Om 6:40 ging alweer de wekker om te douchen, te ontbijten en ons klaar te maken voor een intensieve dag. Het ontbijt was trouwens helemaal niks. Je kon kiezen uit yoghurt met cornflakes of muesli en een pistoletje met chemisch beleg.
We begonnen met een geweldige wandeling door Berlijn. Ik zat in een groepje wat langs sportauto's zou gaan, wat me niet boeit, totdat Miska (roommate) door d'r enkel ging en we niet verder konden lopen (Miska heeft de hele week in een rolstoel gezeten, vet zielig). Uiteindelijk liet de leraar ons gaan en moesten we zelfstandig bij het Deutsches Historisches museum zien te komen.
Die moesten we natuurlijk ook meteen bezoeken. We kregen er meteen een rondleiding van 45 minuten bij. 90% saai en 10% indrukwekkend.
 |
| Wanneer je vrije tijd bij een museum hebt |
We gingen met z'n allen eten bij het hostel waar het eten net zo geweldig was als het ontbijt. Prima slaatje, met zo ongeveer vloeibare aardappelpuree en vlees wat niet te kanen was. Maar goed, ik ben blij dat we überhaupt eten hadden.
Natuurlijk moesten we ook de Reichtagskuppel bezoeken. Na een heftige douane-sessie kwamen we aan op de top. Ik had meer verwacht van het uitzicht. Berlijn is nou niet echt een mooie stad ofso. Er wordt nog heel veel gebouwd. Het gebouw zelf was wel echt tof! Vooral in het donker zag het er best cool uit. Dit was zeker het hoogtepunt van de dag, letterlijk en figuurlijk.
Woensdag
Gelukkig mocht de wekker vandaag iets later worden gezet. Om 9:15 moesten we weer klaarstaan om zonder doel de wijk door te slenteren. En wat doe je dan als je toch niks hoeft te doen? Juist, foto's maken!
Op een werkweek kan je natuurlijk niet de hele dag nutteloos blijven dus gingen we naar een techniekmuseum. Alle natuurkunde mensen moesten een opdracht maken en de overgeblevenen (o.a. ik) mochten alsnog nutteloos door het museum lopen en allerlei experimentjes doen.
Het tweede museum van de dag was het Ottobock museum, een bedrijf die protheses maakt. Vond ik persoonlijk heel interessant! Ik vond het heel tof hoe ze hulpmiddelen maken voor 'gehandicapten' die zelfs beter zijn dan een menselijk been.
We mochten zelf een plekje in de wijk opzoeken om te eten en het werd alweer.... PIZZA! Tja, dat krijg je als je tieners geld geeft voor eten. Niet dat ik het erg vond...
Ze hadden het geweldige idee om woensdagavond naar de film te gaan. Alles leuk en aardig, alleen alle films waren in het Duits! Je kon er dus helemaal geen drol van verstaan. Dan maar even een dutje doen.
 |
| Ergens onderweg (ik weet nou niet of ik leuk of stoned kijk) |
Donderdag
De leukste dag! Nouja, het begon niet heel erg lekker.
Het ochtendprogramma bestond uit een speurtocht door Berlijn in groepjes van vijf. We moesten in totaal drie bekende plekken opzoeken en vervolgens opdrachten maken bij de desbetreffende plek. We hadden daarvoor twee uur. Ruim de tijd, dachten we. Dus we doken de photobooth in, die we pas hadden uitgevogeld toen we klaar waren.
 |
| Fotocredits naar Rebekka ;p |
Toen we klaar waren zochten we de eerste locatie op. Ging een beetje fout. We gingen namelijk kats de verkeerde kant op. Gelukkig waren we niet heel ver verdwaald en kwam het wel weer goed. Uiteindelijk kwamen we bij de locatie aan en het bleek dat we de saaiste locatie van alles hadden gekregen. Het was een voormalig museum wat nu een of ander kantoor was. Daarvoor hebben we zo ons best gedaan. We kwamen ook nog te laat aan bij het afspreekpunt. Lekker bezig!
 |
| Hoe ik poseer als iemand spontaan een foto van mij maakt |
Na zoveel inspanning hadden we wel wat vrij tijd nodig en hebben we heerlijk geshopt. Daarna nog een kwartiertje BikiniBerlin (winkelcentrum met allemaal onbekende hipsterwinkeltjes) in geweest waar we erachter kwamen dat we nog maar een uur hadden om naar het monument te gaan en bij het afspreekpunt te komen. Met veel lopen zijn we 5 minuutjes bij het Holocaustmonument geweest en kwamen we 20 minuten te laat.
Het was de moeite wel waard om toch nog langs het monument te gaan. Het ziet er misschien uit als een stelletje saaie grijze blokken. Maar als je er doorheen loopt, krijg je een heel opgesloten gevoel, weet je niet waar je vriend is en je weet niet wat er komt als je links of rechts gaat. Een heel mooi symbool voor het Joodse leven toendertijds
 |
| Holocaustmonument |
Wat wel leuk was aan het afspreekpunt, is dat het een restaurantje was.
Met een vol buikje liepen we naar het theather waar we 'The One Grand Show' zouden bekijken. Het was dus echt een 'show'. Vol knettergekke kostuums en letterlijk adembenemende tricks. Ja, dat was opzich wel leuk.
Het laatste ietwat interessante wat ik nog kan mededelen is dat we de laatste avond tot half 4 hebben 'geweerwolft'. En vrijdag gingen we alweer naar huis!
Het was een week vol met wandelingen, museums, bezichtigingen... Maar vooral gezelligheid!
-Anna
Geen opmerkingen:
Een reactie posten