Mijn liefde voor Roemenië

Hey!

In de zomer van 2014 ben ik naar Roemenië geweest. En ik vond het zo verschrikkelijk gaaf, dat ik deze zomer weer ga! 

In dit artikel vertel ik over mijn reis naar Roemenië in 2014, en wat ik dit jaar ga doen.

Ik keek erg naar deze tour uit. Ik had een periode waarin ik twijfelde, maar ik kreeg een bevestiging dat ik moest gaan. Na die bevestiging kon ik niet meer wachten! Zo maakte en verzamelde ik in totaal 200 loombandjes om uit te delen. 

Eindelijk was het zo ver! 

Kennismaking
Na een lange reis waren we er. De YWAM basis van Medias. We werden verwelkomt met een verlaat diner en gingen slapen. 
De volgende dag kwam het Roemeense team die met ons ging samenwerken tijdens de tour. We deden een paar kennismakingsspelletjes en mochten toen al meteen aan het werk voor de basis. 

Scheiding Roemeense kinderen en gypsies

De tweede outreach gingen we naar een soort speeltuin. We speelden met wat Roemeense kinderen, zongen liedjes en deden een toneelstukje. We zagen in de hoek van de speeltuin een gypsie familie. Niemand kwam dichtbij ze. Niemand mocht met ze omgaan. Het raakte me. 

Later die dag gingen we precies hetzelfde programma doen, alleen dan bij gypsiekinderen. Deze kinderen waren al snel gehecht aan je, en waren overal dankbaar voor. Op een gegeven moment gaven we ze een papieren hartje met 'Jezus houdt van je' erop geschreven en je moest die stralende gezichten eens zien! Zo prachtig! Daar deed ik het voor. Hier hadden we ook een groot deel van de loombandjes uitgedeeld.

Kinderkamp
Dit was één van de gaafste outreaches die ik heb gedaan! We gingen dus naar een kinderkamp toe, je kan het je voorstellen als een soort vakantiebijbelweek, maar je blijft er dan ook slapen. 
Eerst deden we een paar spellen en daarna mochten we voor ze optreden. Het was echt superleuk! Telkens als ik naar voren kwam om op te treden waren er een paar kinderen op de voorste rij die handen uitstaken om high fives te geven. Ik voelde me echt famous :p
Toen we weg wouden gaan kwamen de meiden op de voorste rij mij nog omarmen. Wat een schatjes! Niet normaal wat liefde kan doen met mensen!
De dag erna waren we weer op het kinderkamp. Deze keer mochten de kinderen zelf een dans aangeleerd krijgen. Verder hadden we bubbels geblaast, gevolleybald en gespeeld.
Ook deze keer dat we weg wouden gaan, kwamen de meisjes afscheid van mij nemen met een heleboel knuffels. Op het laatst kwam er nog een meisje naar mij toe, gaf me een knuffel en zei: 'I love you.' Ik kon niet anders dan stralen, hetzelfde terugzeggen en nog een knuffel geven. 

Sloppenwijk
Ook dit was een hele indrukwekkende outreach. We kwamen aan en zagen meteen een gehandicapt jongetje van ongeveer 9 jaar en een jongetje van 6. We liepen verder en zagen een tienermoeder met naakte kindjes om haar heen. 
Het gehandicapte jongetje hield mijn hand vast en we liepen met alle kinderen van de sloppenwijk naar een veld verderop. 
Op het veld zongen we liedjes, traden we op en speelden met de kindjes. Ze waren erg opdringerig, ik denk een tekort aan aandacht. Maar alsnog zo dankbaar en blij voor de aandacht die we ze gaven!

Een maand voor de tour hadden we een sponsoractie gehouden. Ik had het geld niet meer nodig, maar wou wel meedoen. Ik had een mooi bedrag opgehaald.
Tijdens de outreach vroeg mijn teambegeleidster of ik dat bedrag misschien hiervoor wou inzetten, voor eten voor deze kinderen. Ja, dat leek me een mooi doel. 
Zo gezegd zo gedaan. Ook hier waren de kinderen erg opdringerig omdat ze honger hadden. Maar wat vet om te zien hoe die kinderen van hun eten genoten.

Kinderwerk
De laatste outreach was met gypsies uit de buurt. Het bijzondere was dat deze gypsies niet meer zouden leven zonder de YWAM basis. De basis gaf hen namelijk het eten wat ze over hadden. 
Deze outreach was een mooie afsluiting. Niet te opdringerig, maar gewoon rustige en lieve kinderen. 

Cultuurverschil
Natuurlijk verschilt de cultuur en gewoonten tussen Nederland en Roemenië heel erg. Het hoeft niet per se landelijk te zijn, maar deze dingen vielen mij erg op:

• Er was een duidelijk verschil tussen Roemeense kinderen en gypsies.
• Het is relatief dichtbij Nederland, maar er zijn toch veel te veel arme mensen.
• Daarom zijn de kinderen vatbaarder voor ziekten, maar ook voor prostitutie.
• Als je even op straat loopt, zie je al zo een paar bedelende mensen.

• Iets heel anders, maar we moesten het gebruikt toiletpapier in een emmer naast de wc gooien...
• We mochten geen korte broeken aan boven de knieën. 
•  Bij elke maaltijd hadden we brood.
• De watermeloenen zijn twee keer zo groot als hier, 50 cent, en twee keer zo lekker ;)
• Toen we uit het vliegtuig stapten, haalde een bus ons op om ons naar het gebouw te rijden wat 100 meter verder stond. 
• De kinderen konden misschien 4 woorden Engels, Hello en 'I love you'. 
• Ook de kinderen die wel naar school gaan en Engels krijgen spreken misschien net zo goed Engels als Louis van Gaal.
• De taxi is tien keer zo goedkoop als in Nederland.
• En het mooiste van alles: Kinderen zijn hier honderd keer zo dankbaar en blij met kleine dingen en liefde!

Roemenië 2016
Toen ik hoorde dat ik nog een mogelijkheid kreeg om naar Roemenië te gaan, kriebelde het van binnen. En die kriebels werden steeds groter. Uiteindelijk besloot ik om een vriendin mee te slepen en hebben we ons samen opgegeven. 
Op 8 juli vertrekken we met een jongerengroep van mijn kerk naar Roemenië. Het wordt een lange reis, maar het zal de moeite waard zijn. We blijven een week in Roemenië om daar te helpen bij een vakantiebijbelweek, ik denk vergelijkbaar met de 'kinderkamp' outreach van 2014. Na die week zullen we naar Hongarije toe gaan om daar uit te rusten en nog een beetje 'echt' vakantie te houden. Ik zie er echt naar uit!

-Anna