Hii Guys!
Ik ging dus gisteren naar tienergroep en we hadden een getuigenis avond. Benieuwd hoe dit me af ging? Lees dan verder!
Ik zat gisteren dus in die avond naar allerlei getuigenissen te luisteren en het sprak me allemaal heel erg aan en het was vet mooi enzo. En toen kwam het punt waarop de tieners mochten getuigen. En ik voelde gewoon dat ik naar voren moest gaan en m'n hart bonkte al tekeer niet normaal! (Het was voor ong. 70 mensen?) En dan steek je maar voorzichtig je hand op in de hoop dat God toch wat aan mijn spanning gaat doen...
Ik sta daar zo met trillende beentjes en handjes en ik begin met m'n verhaal, stem slaat al meteen over en alles. Het rare was dat ik dat normaal nooit heb met praten voor een grote groep. Ik kon nu wel echt door de grond zakken! Ik weet ook niet waardoor het kwam, maar goed. Mijn verhaal kwam er moeilijk uit, maar ik had het toch maar even gedaan! En ik wist dat God glimlachend naar mij zat te kijken, al had ik het gevoel alsof Hij de enige was.
Ik ben er in ieder geval achter gekomen dat spreken voor een grote groep niet mijn ding is. Ik heb weer andere talenten die ik mag gebruiken om over God te vertellen!
Dit was dus wat m'n verhaal moest worden, dus mensen van tienergroep die dit lezen, ik hoop dat dit duidelijkheid geeft:
Ik ben de laatste tijd heel erg druk met school, en dansen enzo. En ik had dus pas de vraag gekregen of ik 2 choreo's wou verzinnen. Ja prima, leuk! Dus ik ging daar mee bezig, in ontdekking dat ik toch wel erg druk was en dat ik heel erg moest opschieten om die dans te maken. En toen ik met die choreo bezig was, kwam ik op een punt dat ik echt 0 inspiratie meer had. Dus ik dacht, weet je? Ik ga wel gewoon luisteren naar het nummer, kijken of daar wat uitkomt. Het nummer was "Love will bring you home- Sharon Kips".
Het nummer gaat over dat je je zo alleen kan voelen in deze wereld maar dat er altijd iemand voor je klaarstaat die je zoveel liefheeft! Hij wil elke fout die je hebt gemaakt, zelfs al heb je iemand vermoord, vergeven. Hij wil je altijd met open armen ontvangen.
En op het moment dat ik daar gewoon zat, in plaats van te dansen, werd ik zo erg geraakt door die woorden die ze zong... En ik kwam erachter dat die liedjes niet alleen gelden voor mensen waar ik het naartoe moest dansen, maar ook voor mezelf. Dat ik ook vergeven word en dat ik ook naar hem toe mag rennen, ook al heb ik zoveel fout gedaan.
En dat geld ook voor jou. Je bent nooit alleen, je hoeft niet alleen te huilen in een hoekje want er is hoop. God kijkt naar jou en wacht totdat je naar Hem toe rent. Dus doe het vooral! Want je krijgt er zoveel liefde en hoop voor terug.
-Anna
Geen opmerkingen:
Een reactie posten